จดหมายจากสามีถึงภรรยา
ตอน เสื้อดำ
ปรับปรุง : 2554-09-30 ()
เรื่องหนึ่งที่คิดต่างกับภรรยา คือ การแต่งตัว ผมว่ามนุษย์ส่วนใหญ่เลือกแต่งตัวตามสภาพแวดล้อมเหมือนกิ้งก่าเปลี่ยนสีไปตามกิ่งไม้ และก้อนหิน ผมก็เคยตั้งคำถามกับเธอว่า "ทำไมต้องแต่งตัวเพราะคนอื่น" ทำไมสายตาของคนอื่นจึงมีอิทธิพลมากมายต่อตัวเรา แล้วผมก็รู้ว่าพูดไปให้ปากฉีกถึงหู หรือแม้จะเข้าใจแล้ว แต่คงเปลี่ยนเปลี่ยนพฤติกรรมของภรรยาไม่ได้ เพราะสังคมรอบตัวเธอเป็นปัจจัยสำคัญที่กำหนดวิถีการแต่งกายของเธอ ที่ต้องใกล้เคียงกับสภาพแวดล้อม
ต่างกับผม ที่คิดว่าการแต่งตัวไม่ใช่สาระของชีวิต เห็นเป็นเรื่องไรสาระของมนุษย์ที่มีค่านิยมไปตามปัจจัยภายนอกที่ไม่มีการควบคุม ผมจึงเลิกสวมเสื้อสี หันมาสวมเสื้อสีดำสีเดียว เป็นการลดอุปโภคผ่านทางการแต่งกาย ตั้งแต่ยายพรรณีเสียก็ใช้เป็นเหตุผลในการสวมเสื้อดำคือการไว้ทุกข์ชั่วชีวิตมาโดยตลอด อันที่จริงตั้งแต่คุณพ่อของผมเสียเมื่อสิบกว่าปีก่อน ผมรู้สึกว่าท่านมีบุญคุณล้นเกล้า จึงตัดสินใจไว้ทุกข์ให้ท่าน เป็นอีกเหตุผลของการสวมเสื้อดำ
ในอดีต มนุษย์ยุคโบราณไม่สวมเสื้อสี นุ่งผ้าก็เพื่อปกปิดร่างกายนิดหน่อย และไม่รู้สึกอาย เพราะเป็นอย่างนั้นทั้งหมู่บ้าน ผู้หญิงก็จะเปลือยท่อนบนเป็นเรื่องปกติ และไม่มีชายที่ไหนเห็นมาเป็นอารมณ์เหมือนในปัจจุบัน มาปัจจุบันเรามีค่านิยมตะวันตกเข้ามาคอบงำวิถีชีวิต จนมองเรื่องแปลกเป็นเรื่องปกติ แต่งตัวเรียนแบบนางเอกละคร และคิดอย่างนางเอกละคร ผู้ชายก็แต่งโทรม ๆ อย่างพระเอกเกาหลี มองแล้วก็เห็นการเปลี่ยนแปลงตามค่านิยมที่คนอื่นเป็นผู้กำหนดทั้งสิ้น สุดท้ายผมก็เลือกกำหนดด้วยตนเอง หยุดซื้อหาเสื้อผ้าตามแฟชั่น เพราะเบื่อที่จะวิ่งตามกระแส และนั่นไม่ใช่สาระสำคัญของชีวิต
ฉบับนี้เท่านี้ก่อนนะ
จาก สามี 2554-09-30