กระดานแสดงความคิดเห็น

4 Blog คือ แบบของเว็บไซต์ เพื่อนักคิด นักเขียน
การกำหนดชื่อโดเมน (Domain Name) เช่น microsoft.com หรือ lampang.net เป็นต้น ถูกพัฒนาขึ้นครั้งแรก ในปีค.ศ.1986 (พ.ศ.2529) ตามมาด้วยการพัฒนา Browser ในปีค.ศ.1991 (พ.ศ.2534) ตั้งแต่นั้นมา ก็มีเว็บไซต์เกิดขึ้นมากมาย และมีวัตถุประสงค์ที่แตกต่างกันไป เช่น อีคอมเมอร์ซ อีเลินนิ่ง อีเมล อีบุ๊ค เว็บบอร์ด เกมออนไลน์ และไดอารี่ออนไลน์ เป็นต้น ปีค.ศ.1997 (พ.ศ.2540) คำว่า Blog มาจากคำว่า Web Log เริ่มถูกใช้โดย Jorn Barger และถูกบันทึกใน Oxford English Dictionary ในปีค.ศ.2003 (พ.ศ.2546) ซึ่งเป็นรูปแบบหนึ่ง ของบริการในเว็บไซต์ที่กำลังได้รับความนิยม สำหรับนักคิด นักเขียนรุ่นใหม่
Blog คือ สมุดบันทึกแบบเว็บไซต์ เพื่อบอกเล่าเรื่องราว หรือสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน รวมถึงแสดงความคิดเห็น บทวิจารณ์ ข่าวสารบ้านเมือง สังคม ส่วนตัว หรืออื่น ๆ ที่เจ้าของให้ความสนใจ รวมถึงการเปิดให้ผู้เยี่ยมชม แสดงความคิดเห็นต่อหัวข้อต่าง ๆ ความนิยมต่อ Blog มีสูงขึ้นมาก ปัจจุบันมีเว็บไซต์ของคนไทยที่เปิดบริการฟรี สำหรับผู้ที่ต้องการมี Blog ของตนเอง เพื่อเผยแพร่ หรือบันทึกสิ่งที่มาจากความคิด ของนักคิด นักเขียนรุ่นใหม่ เช่น Bloggang.com Weblog.manager.co.th blogdd.com exteen.com buddyway.com และ gotoknow.org เป็นต้น ตัวอย่างบริการที่ได้รับจากผู้ให้บริการ Free Blog เช่น ระบบสมาชิก ซึ่งแสดงความเป็นเจ้าของต่อผลงานของตนเอง นำผลงานไปเผยแพร่ ร่วมกับเพื่อนสมาชิกท่านอื่น มี Blog ส่วนตัวเพื่อเผยแพร่เฉพาะผลงานของตนเอง มีสิทธิ์แสดงความคิดเห็นในบทความอื่น สามารถส่งรูปถ่ายเข้าไปในบทความของตนเองเป็นต้น ตัวอย่างโฮมเพจที่ได้จากการสมัครกับ manager.co.th คือ http://weblog.manager.co.th/publichome/thaiabc/ เมื่อผู้เขียนตั้งชื่อ Blog ว่า thaiabc หลังสมัครแล้วสามารถใช้งานได้ทันที ไม่จำเป็นต้องยืนยัน (Verify) ด้วยอีเมล
ผู้เขียนพัฒนาเว็บไซต์ lovelampang.com เพื่อเผยแพร่ ภาพถ่ายสถานที่ ภาพเหตุการณ์ ภาพบุคคล ข่าวสาร และฐานข้อมูล ได้ปรับปรุงระบบเป็น Blog เพื่อเป็นตัวอย่างการนำเสนอข้อมูล เกี่ยวกับลำปางเป็นสำคัญ ผู้เยี่ยมชมสามารถเข้าไปแสดงความคิดเห็น ต่อเรื่องราวต่าง ๆ และเปิดให้ดาวน์โหลด Source Code ได้ทั้งหมด พร้อมให้คำปรึกษาฟรี เพื่อนำไปติดตั้งในเว็บไซต์ของตน ถ้าผู้อ่านมีเครื่องบริการ (Server) ของตนเองที่บริการ PHP
ปัจจุบันนักเรียนทั้งระดับประถม และมัธยม ได้รับการอบรมการเขียนโฮมเพจ มีผลงานเก็บไว้ในโรงเรียน และเปิดให้บุคคลทั่วไปเข้าเยี่ยมชม เช่น www.anubal-lp.ac.th www.bwc.ac.th หรือ www.yupparaj.ac.th เป็นต้น พบว่าพัฒนาได้ดี มีเนื้อหา และเทคนิค ไม่แพ้นักศึกษาระดับอุดมศึกษา ขาดแต่ประสบการณ์ และการประชาสัมพันธ์ ในอนาคตถ้าฝึกให้นักเรียนมี Blog ของตนเอง ฝึกให้รู้จักคิด และเขียน รู้จักการเผยแพร่ผลงาน น่าจะเป็นเวทีที่ช่วยให้เยาวชนรู้จักใช้ประโยชน์จากไอทีในเชิงสร้างสรรค์มากขึ้น
การสอนให้นักเรียนใช้ Blog จะสำเร็จหรือไม่ ขึ้นอยู่กับทัศนคติของครู เพราะ Blog คือการเผยแพร่บทความอย่างไม่หวงวิชา การเป็นครูที่ดี ต้องคิดใหม่ทำใหม่ เช่น แม่ปู สอนลูกปู ถ้าแม่ปูยังเดินตรงไม่ได้ จะสอนลูกปูให้เดินตรงได้อย่างไร ครู หรืออาจารย์ ควรมี Blog ของตนเอง เพื่อแสดงความเป็นแท่นพิมพ์ที่ดี ให้ลูกศิษย์ได้เห็นว่าพวกเขามีแบบอย่างที่ดี เห็นความคิด และตัวตนของอาจารย์จากบทความ นักเรียนย่อมเข้าใจ และปฏิบัติตามด้วยใจรัก ทำให้สังคมแห่งการเรียนรู้เกิดขึ้นในที่สุด ถ้าครูสอนให้นักเรียนรู้จักคิด รู้จักเขียน เมื่อนักเรียนถามย้อนกลับไปว่า แล้วครูเคยเขียนอะไรในอินเทอร์เน็ตบ้าง ทำไมค้นหาชื่อครูใน google.com ไม่เจอ ผู้เขียนก็เชื่อว่าครูต้องอึ้งไปชั่วขณะ และหวังว่าเหตุการณ์แบบนี้จะไม่เกิดขึ้นกับครูรุ่นใหม่ยุคไอที