| 
 เมื่ออายุมากขึ้น ก็มักจะมีคนเอาเราไปเปรียบ ถ้าไม่เอาเป็นตัวอย่างที่ชื่นชม ก็เอาไว้เป็นบทเรียนที่ไม่ควรเลียนแบบ ผมเองก็เหมือนคนทั่วไป ในชีวิตมีทั้งดี และ ไม่ดี
แต่มีลูกศิษย์ และ คนรอบตัวที่บอกว่าเห็นเรา 2 เรื่อง คือ 1) การเรียน (บอกว่าเราเรียนเก่ง เพราะเห็นเราเรียนจบ ป.เอก ได้เกียรตินิยม) และ 2) การทำงาน (เพราะเห็นว่าเราเติบโตในตำแหน่งการงาน)
หากเรื่องเรียน ถ้าไปถาม ครู หรือ เพื่อน ประถม มัธยม จะได้คำตอบที่ต่างออกไป ว่าผมสนใจแต่เล่น สนใจกีฬา สนุกไปวัน ๆ ไม่มองอนาคต จนตื่นจากภวังค์อีกทีตอนที่เอ็นทรานซ์ไม่ติด ลองคิดดูสิว่า การอยู่ในตระกูลที่พี่น้อง และ ลูกพี่ลูกน้องต่างก็เรียนจุฬาฯ แล้วเราเป็นแกะดำคนเดียว จะรู้สึกอย่างไร สิ่งที่ทำได้ข้อเดียวคือ "มุมานะ" อย่างหนัก จากเด็กท้ายห้อง ขยับเป็นเด็กหน้าห้อง จากคนไม่สนใจเรียน เป็นคนจดทุกคำสอนของอาจารย์ ขยันอ่านหนังสือ และ ตั้งใจทุกเวลาเรียน ทั้ง ตรี โท เอก ทำให้ผลเรียนดีตามลำดับ
ข้อเตือนใจในการเรียน
1. ตั้งใจเรียนทุกครั้ง ร่วมกิจกรรมโดยไม่มีข้อแม้
2. อ่านทบทวนหลังเรียน โดยเฉพาะประเด็นที่ยาก ซับซ้อน
3. จด และ ทำ hilight ประเด็นสำคัญ คำที่สำคัญ ทฤษฎี หรือ เรื่องที่เป็นแก่นของเนื้อหา
4. หาข้อมูลอ้างอิง หรือ แผนภาพประกอบ เพื่อความเข้าใจมากขึ้น (จำภาพได้ดีกว่าอักษรสามเท่า)
5. ผลัดกันติวกับเพื่อน ๆ ถ่ายทอด แลกเปลี่ยน เพื่อตรวจสอบความเข้าใจก่อนสอบ
การทำงานเช่นกัน ตลอดชีวิตทำงาน ไม่ว่าทำอะไร การก้าวหน้า ส่วนใหญ่ไม่เคยได้เป็นตัวเลือกแรกเสมอ ในการเติบโต และ ก็ยืนยันว่าไม่เคยเป็นคนเก่ง แต่สิ่งหนึ่งที่คุมชีวิต และ ใจให้งาน คือ "มีวินัย" อย่างหนัก ไม่ว่าทำงานที่ไหน ซึ่งการมีวินัยนำไปสู่ ความรับผิดชอบ และ อดทนสู้งาน ไม่ยอมแพ้ เรื่องการมีวินัย ผมอยากบอกว่าตลอดเกือบ 30 ปีที่ทำงานมา ผมคิดว่าไม่น่าจะมีปีไหน ที่ไปทำงานสายเกิน 2 วัน และ ตลอดชีวิตการทำงาน ลากิจไม่น่าถึง 20 วัน ลาป่วยไม่น่าถึง 20 วัน ซึ่งยังไม่รวมที่ทำงานในวันหยุดบ่อย ๆ เพียงเพราะมีความคิดให้ไม่ทุกข์ที่ต้องทำงานก็คือ คิดว่า "คนเราต้องเอาตนเอง ต้องทำอะไรซักอย่าง เวลาใดเวลาหนึ่ง ไปอยู่ที่ไหนที่นึงบนโลกนี้" ก็เท่านั้น เผอิญชีวิตเราโดนเรื่องงานวันนั้น ๆ
ข้อคิดในการทำงาน
1. รับผิดจากโจทย์งานเพื่อดำเนินการทุกประเด็น ไม่ละทิ้งประเด็นรอง แต่ให้จัดลำดับความสำคัญ
2. ทิศทาง และ เป้าหมายขององค์กร คือแนวปฏิบัติของเรา และ ทีม
3. การจัดตารางงาน: ประชุม พูดคุย การสั่งการ การสื่อสาร เวลางานประจำวัน ต้องมีไว้คุมตนเอง
4. เป็นนักจัดการงาน และ จัดการคน ที่ปรับตัวเข้ากับงานต่าง ๆ คน เวลา และ สถานการณ์ให้ได้
5. ทำให้มากกว่าพูด ในเวลางานพูดแต่เรื่องงานเท่านั้น
มีคนถามว่า คิดว่ามาไกลกว่าที่คิด หรือ ไม่ ส่วนตัวไม่เคยคิดว่าไกล หรือ ใกล้ ผมก็เป็นแค่คนทำงานในแต่ละวัน เป็นลูกจ้าง มีแต่ว่าพรุ่งนี้ ปีนี้ ปีหน้า จะทำงานอะไรให้ดีขึ้นได้ แต่สิ่งที่ผมเป็นเสมอ คือ ไม่คนโกง ไม่ใช้อำนาจในทางที่ผิด ไม่เอาประโยชน์ใส่ตน ไม่มี Ego ไม่ยกตนข่มใคร ทุกคนคือเพื่อนร่วมงาน และ มองทุกอย่างหลากหลายมิติในการตัดสินใจ
สมัยตอนผมเป็นเด็ก เคยอ่านบทความนึงเกี่ยวกับเจ้าชายสิทธัตถะออกผนวชเรียนรู้ธรรมชาติ เพื่อให้ได้ธรรมมะเป็นองค์สัมมาสัมพุทธเจ้าในที่สุด บทความนั้นบอกว่า การตรัสรู้นั้นเกิดจาก "ความมีมานะ และ ความเพียร" เป็นที่ตั้ง จึงมีส่วนให้ผมนึกถึงอยู่เสมอ ๆ
แต่การที่ผมจะมีวันนี้ หากบอกว่า "มุมานะ" และ "มีวินัย" ในเรื่องเรียน และ เรื่องงานคงไม่พอ ยังมีปัจจัยภายนอก คือคนรอบตัวในชีวิต พ่อ และ แม่ ครอบครัวที่ให้กำลังใจเสมอ อีกทั้งครูอาจารย์ หัวหน้า เจ้าของกิจการ ที่สั่งสอน และ ให้โอกาสจนมีวันนี้ ขอบคุณทุก ๆ คนในชีวิต
หาก "ทัศนคติ (Attitude)" ที่เป็นบวกในความ "มุมานะ" และ "มีวินัย" จะเป็นตัวอย่าง "บทเรียน" และ "บทชีวิต" ให้กับคนรอบตัว ผมก็จะรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ
ด้วยความปรารถนาดี
ผศ.ดร.กฤษฎา ตันเปาว์
3 ตุลาคม 2562
|
